Klasa `Object` w JavaScript

Klasa `Object` w JavaScript

Ten artykuł wyjaśnia klasę Object w JavaScript.

Ten artykuł wyjaśnia klasę Object w JavaScript, zawierając praktyczne przykłady.

YouTube Video

Klasa Object w JavaScript

Object to wbudowany obiekt, który jest bazą dla wszystkich obiektów w JavaScript. Wiele podstawowych funkcji języka, takich jak zarządzanie właściwościami, dziedziczenie (łańcuch prototypów), enumeracja, klonowanie i zamrażanie, jest dostarczanych poprzez zachowanie Object.

Object.create

Istnieje wiele sposobów tworzenia obiektów i warto wybrać odpowiedni w zależności od celu.

Literał obiektu (najczęstszy sposób)

Poniższy kod pokazuje najprostszy i najbardziej czytelny sposób tworzenia obiektu.

 1// Create an object using object literal
 2const user = {
 3  name: "Alice",
 4  age: 30,
 5  greet() {
 6    return `Hello, I'm ${this.name}`;
 7  }
 8};
 9
10console.log(user.greet()); // "Hello, I'm Alice"
  • W tym przykładzie właściwości i metody są definiowane za pomocą literałów. Jest to proste i zazwyczaj zapewnia lepszą wydajność.

Konstruktor new Object()

Konstruktor Object jest rzadko używany, ale warto zrozumieć jego działanie.

1// Create an object using the Object constructor
2const objFromCtor = new Object();
3objFromCtor.x = 10;
4objFromCtor.y = 20;
5
6console.log(objFromCtor); // { x: 10, y: 20 }
  • new Object() zwraca pusty obiekt, ale literał {} jest krótszy i częściej używany.

Określanie prototypu za pomocą Object.create

Object.create służy do tworzenia obiektu z określonym prototypem.

1// Create an object with a specified prototype
2const proto = { hello() { return "hi"; } };
3const obj = Object.create(proto);
4obj.name = "Bob";
5
6console.log(obj.hello()); // "hi"
7console.log(Object.getPrototypeOf(obj) === proto); // true
  • Object.create jest idealne do projektowania obiektów opartych na dziedziczeniu, umożliwiając precyzyjną kontrolę nad łańcuchem prototypów.

Atrybuty właściwości i deskryptory

Właściwości mają atrybuty takie jak 'value', 'writable', 'enumerable' i 'configurable', które można szczegółowo kontrolować za pomocą Object.defineProperty.

Podstawowy przykład użycia defineProperty

Następnie przedstawiono przykład definiowania właściwości nieenumerowalnych i tylko do odczytu za pomocą defineProperty.

 1// Define a non-enumerable read-only property
 2const person = { name: "Carol" };
 3
 4Object.defineProperty(person, "id", {
 5  value: 12345,
 6  writable: false,
 7  enumerable: false,
 8  configurable: false
 9});
10
11console.log(person.id); // 12345
12console.log(Object.keys(person)); // ["name"] — "id" is non-enumerable
13person.id = 999; // silently fails or throws in strict mode
14console.log(person.id); // still 12345
  • Użycie defineProperty pozwala precyzyjnie kontrolować zachowanie właściwości, takie jak enumeracja, nadpisywanie i usuwanie.

Właściwości dostępowe (getter / setter)

Dzięki akcesorom można dodawać własną logikę do odczytu i zapisu właściwości.

 1// Use getter and setter to manage internal state
 2const data = {
 3  _value: 1,
 4  get value() {
 5    return this._value;
 6  },
 7  set value(v) {
 8    if (typeof v === "number" && v > 0) {
 9      this._value = v;
10    } else {
11      throw new Error("value must be a positive number");
12    }
13  }
14};
15
16console.log(data.value); // 1
17data.value = 5;
18console.log(data.value); // 5
19// data.value = -1; // would throw
  • Dzięki getter i setter dostęp do właściwości można traktować jak zewnętrzne API oraz dodać walidację lub skutki uboczne.

Prototyp i dziedziczenie (prototype / __proto__ / Object.getPrototypeOf)

Dziedziczenie w JavaScript opiera się na łańcuchu prototypów, a nie na klasach. Obiekty mogą odwoływać się do innych obiektów jako swoich prototypów.

Object.getPrototypeOf i Object.setPrototypeOf

Poniższy przykład pokazuje, jak sprawdzać i ustawiać prototypy.

1// Inspect and change prototype
2const base = { speak() { return "base"; } };
3const derived = Object.create(base);
4console.log(Object.getPrototypeOf(derived) === base); // true
5
6const other = { speak() { return "other"; } };
7Object.setPrototypeOf(derived, other);
8console.log(derived.speak()); // "other"
  • Object.getPrototypeOf pobiera prototyp obiektu.
  • Object.setPrototypeOf zmienia prototyp istniejącego obiektu, ale należy go używać ostrożnie, ponieważ może to wpłynąć na wydajność.

Ważne wbudowane metody

Jasno wyjaśnimy najczęściej używane i najważniejsze metody wybrane spośród metod instancji dostarczonych przez Object.prototype, a także metody statyczne będące własnością Object.

hasOwnProperty, isPrototypeOf, toString, valueOf

hasOwnProperty, isPrototypeOf, toString i valueOf definiują podstawowe zachowanie obiektów.

 1// Demonstrate prototype methods
 2const base = { greet() { return "hello"; } };
 3const child = Object.create(base);
 4const a = { x: 1 };
 5
 6console.log(a.hasOwnProperty("x")); // true
 7console.log(a.hasOwnProperty("toString")); // false — toString is inherited
 8
 9console.log(a.toString()); // "[object Object]" by default
10
11console.log(base.isPrototypeOf(child)); // true
12console.log(Object.prototype.isPrototypeOf(child)); // true
  • hasOwnProperty to podstawowa metoda sprawdzająca, czy właściwość należy bezpośrednio do danego obiektu.
  • isPrototypeOf sprawdza, czy obiekt docelowy ma dany obiekt jako swój prototyp.

Object.keys, Object.values, Object.entries

Object.keys, Object.values i Object.entries zwracają listy własnych, enumerowalnych właściwości obiektu. Są one przydatne do iteracji i transformacji.

 1// Keys, values and entries
 2const item = { id: 1, name: "Widget", price: 9.99 };
 3
 4// ["id", "name", "price"]
 5console.log(Object.keys(item));
 6
 7// [1, "Widget", 9.99]
 8console.log(Object.values(item));
 9
10// [["id",1], ["name","Widget"], ["price",9.99]]
11console.log(Object.entries(item));
  • Są często używane do iteracji i przekształcania obiektów.

Object.assign

Object.assign służy do płytkiego kopiowania i łączenia obiektów. Należy pamiętać, że prototypy oraz właściwości dostępowe nie są kopiowane.

1// Shallow copy / merge using Object.assign
2const target = { a: 1 };
3const source = { b: 2 };
4const result = Object.assign(target, source);
5
6console.log(result); // { a: 1, b: 2 }
7console.log(target === result); // true (merged into target)
  • W przypadku zagnieżdżonych obiektów kopiowane są tylko referencje, dlatego do głębokiego klonowania potrzebna jest inna implementacja.

Object.freeze, Object.seal, Object.preventExtensions

Object.freeze, Object.seal i Object.preventExtensions kontrolują mutowalność obiektów.

 1// Freeze vs seal vs preventExtensions
 2const obj = { a: 1 };
 3Object.freeze(obj);
 4obj.a = 2; // fails silently or throws in strict mode
 5delete obj.a; // fails
 6
 7const obj2 = { b: 2 };
 8Object.seal(obj2);
 9obj2.b = 3; // allowed
10// delete obj2.b; // fails
11
12const obj3 = { c: 3 };
13Object.preventExtensions(obj3);
14obj3.d = 4; // fails
  • freeze to najbardziej restrykcyjna metoda — uniemożliwia jakiekolwiek zmiany właściwości obiektu.
  • seal uniemożliwia dodawanie lub usuwanie właściwości, ale pozwala na zmianę wartości istniejących właściwości.
  • preventExtensions jedynie zapobiega dodawaniu nowych właściwości; istniejące właściwości nadal można zmieniać lub usuwać.

Enumerowalność obiektu, kolejność oraz for...in / for...of

for...in wylicza nazwy enumerowalnych właściwości, ale uwzględnia też właściwości z łańcucha prototypów, dlatego często stosuje się go razem z hasOwnProperty. Łączenie Object.keys() z for...of jest bezpieczniejsze i wyraźniej określa Twoje intencje.

 1// Safe enumeration
 2const obj = Object.create({ inherited: true });
 3obj.own = 1;
 4
 5for (const key in obj) {
 6  if (obj.hasOwnProperty(key)) {
 7    console.log("own prop:", key);
 8  } else {
 9    console.log("inherited prop:", key);
10  }
11}
12
13for (const key of Object.keys(obj)) {
14  console.log("key via Object.keys:", key);
15}
  • Zasady enumeracji właściwości są określone w specyfikacji ECMAScript — w niektórych przypadkach kolejność jest gwarantowana, w innych nie. Zasadniczo klucze interpretowane jako liczby są uporządkowane rosnąco, podczas gdy inne klucze zachowują kolejność wstawiania.

Klonowanie i kopiowanie głębokie

Istnieją dwa typy kopiowania obiektów: płytkie kopiowanie za pomocą Object.assign lub składni rozproszenia oraz głębokie kopiowanie za pomocą metod rekurencyjnych. Ważne jest, aby stosować je odpowiednio w zależności od sytuacji.

Płytkie kopiowanie (operator spread / Object.assign)

1// Shallow copy with spread operator
2const original = { a: 1, nested: { x: 10 } };
3const shallow = { ...original };
4shallow.nested.x = 99;
5console.log(original.nested.x); // 99 — nested object is shared
  • Przy płytkim kopiowaniu zagnieżdżone obiekty współdzielą referencje, więc zmiany w oryginale wpływają na kopię.

Proste głębokie kopiowanie (z zastrzeżeniami)

Sztuczka z wykorzystaniem JSON to szybki sposób na głębokie kopiowanie, ale ma wady, np. utratę funkcji, Date, referencji cyklicznych czy wartości undefined. Aby wykonać prawdziwe głębokie klonowanie, należy użyć dedykowanej biblioteki.

1// Deep clone using JSON methods — limited use-cases only
2const source = { a: 1, d: new Date(), nested: { x: 2 } };
3const cloned = JSON.parse(JSON.stringify(source));
4console.log(cloned); // ok for plain data, but Date becomes string, functions lost
  • Metody oparte na JSON są wygodne do szybkiego przetwarzania prostych danych, ale w typowych przypadkach ich działanie może być błędne.

Mixiny i kompozycja obiektów

Zamiast wielokrotnego dziedziczenia często stosuje się wzorzec kompozycji zachowań za pomocą mixinów.

 1// Simple mixin function
 2const canEat = {
 3  eat() { return `${this.name} eats`; }
 4};
 5const canWalk = {
 6  walk() { return `${this.name} walks`; }
 7};
 8
 9function createPerson(name) {
10  const person = { name };
11  return Object.assign(person, canEat, canWalk);
12}
13
14const p = createPerson("Dana");
15console.log(p.eat()); // "Dana eats"
16console.log(p.walk()); // "Dana walks"
  • Mixiny są elastyczne, ale należy uważać na kolizje nazw właściwości i trudność w testowaniu.

Typowe pułapki i najlepsze praktyki

Oto kilka typowych pułapek i najlepszych praktyk.

  • Mutowalność Obiekty są domyślnie mutowalne. W aplikacjach z zarządzaniem stanem rozważ użycie niezmiennych struktur danych z wykorzystaniem Object.freeze lub biblioteki niezmiennych danych.

  • Zanieczyszczenie prototypu Scalanie zewnętrznych danych do obiektu za pomocą Object.assign lub pętli może prowadzić do nieoczekiwanych skutków ubocznych z powodu specjalnych właściwości takich jak __proto__ czy constructor, stwarzając zagrożenia bezpieczeństwa. Filtrować dane użytkownika przed scalaniem ich bezpośrednio z obiektem.

  • Pułapki for...in for...in wylicza również właściwości z prototypu, dlatego należy sprawdzać przez hasOwnProperty. Używanie Object.keys jest bardziej przejrzyste.

  • Błędne stosowanie płytkiego kopiowania Rozważ, czy potrzebujesz głębokiego kopiowania, aby zmiany w zagnieżdżonych obiektach nie wpływały na oryginał.

Praktyczny przykład: Wzorzec niemutowalnej aktualizacji obiektu

Wzorce zwracające nowy obiekt bez bezpośredniej modyfikacji stanu są powszechnie stosowane w React i podobnych bibliotekach.

 1// Immutable update example
 2const state = { todos: [{ id: 1, text: "Buy milk", done: false }] };
 3
 4// Toggle todo done immutably
 5function toggleTodo(state, todoId) {
 6  return {
 7    ...state,
 8    todos: state.todos.map(t => t.id === todoId ? { ...t, done: !t.done } : t)
 9  };
10}
11
12const newState = toggleTodo(state, 1);
13console.log(state.todos[0].done); // false
14console.log(newState.todos[0].done); // true
  • Ten kod jest przykładem tworzenia nowego obiektu stanu bez bezpośredniej modyfikacji oryginalnego obiektu state. toggleTodo kopiuje tablicę todos i zwraca nowy obiekt, w którym tylko wybrany element jest zmieniony, dzięki czemu oryginalny obiekt state pozostaje niezmieniony.
  • Niemutowalne aktualizacje ograniczają skutki uboczne i ułatwiają zarządzanie stanem.

Praktyczny przykład: Bezpieczne scalanie (uwaga na zanieczyszczenie prototypu)

Podczas scalania zewnętrznego JSON pomiń __proto__, aby zapobiec zanieczyszczeniu prototypu.

 1// Safe merge ignoring __proto__ keys
 2function safeMerge(target, source) {
 3  for (const key of Object.keys(source)) {
 4    if (key === "__proto__" || key === "constructor") continue;
 5    target[key] = source[key];
 6  }
 7  return target;
 8}
 9
10const target = {};
11const source = JSON.parse('{"a":1,"__proto__":{"polluted":true}}');
12safeMerge(target, source);
13console.log(target.polluted); // undefined — safe
14console.log({}.polluted); // undefined — prototype not polluted
  • Tego rodzaju ochrona jest ważna również w bibliotekach i frameworkach.

Wydajność — na co zwracać uwagę

Pod kątem wydajności warto zwrócić uwagę na następujące kwestie:.

  • Unikaj częstych zmian prototypów (Object.setPrototypeOf) oraz dynamicznego dodawania/usuwania właściwości, bo utrudnia to optymalizację przez silnik.
  • Podczas generowania wielu małych obiektów optymalizacja staje się bardziej skuteczna, jeśli używasz obiektów o jednolitej strukturze (tym samym zestawie właściwości).
  • Głębokie kopiowanie jest kosztowne. Ogranicz ich użycie lub rozważ aktualizacje na podstawie różnic (diff-based).

Podsumowanie

Object to centralny element JavaScript — zapewnia wiele funkcji, takich jak tworzenie obiektów, kontrola właściwości, dziedziczenie, kopiowanie i zarządzanie mutowalnością. Ważne jest, aby rozumieć takie API jak Object.defineProperty, Object.assign oraz Object.freeze i projektować z rozwagą, aby uniknąć pułapek, takich jak zanieczyszczenie prototypu czy płytkie kopiowanie.

Możesz śledzić ten artykuł, korzystając z Visual Studio Code na naszym kanale YouTube. Proszę również sprawdzić nasz kanał YouTube.

YouTube Video